ΙΑΤΡΕΙΟ
ΠΑΙΔΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΙ ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΥ
Ευάγγελος Δρίμτζιας MD, PhD, MRCOphth
Χειρουργός Παιδοφθαλμίατρος
Ειδικός σε Στραβισμό Παίδων - Ενηλίκων
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια ή Νόσος Graves ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα. Έχει μεγαλύτερη επίπτωση σε γυναίκες και μέσης ηλικίας άτομα. Τα παιδιά προσβάλλονται σε ποσοστό 5% περίπου κυρίως μεταξύ ηλικίας 10-15 ετών. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει γενετική προδιάθεση.
Ασθενείς με νόσο Graves μπορεί να έχουν φυσιολογική ή επηρεασμένη θυρεοειδική λειτουργία (υπερ/υποθυρεοειδισμός).
Στάδια της νόσου
Η νόσος ξεκινά με ένα ενεργό στάδιο διάρκειας 1-2 ετών κατά το οποίο παρατηρείται ερυθρότητα των οφθαλμών, οίδημα των βλεφάρων, πρόπτωση των οφθαλμικών βολβών (εξώφθαλμος). Μετά την πάροδο της ενεργού νόσου ακολουθεί η χρόνια φάση η οποία χαρακτηρίζεται από ίνωση/πάχυνση των εξωφθάλμιων μυών και περιορισμό της οφθαλμοκινητικότητας. Το πάχος των οφθαλμικών μυών μπορεί να αυξηθεί μέχρι και 8 φορές.
Η προσβολή μπορεί να αφορά τον ένα ή και τους δύο οφθαλμούς και να είναι ασύμμετρη.
Συμπτώματα
Η διπλωπία είναι το πιο συχνό σύμπτωμα η οποία μπορεί να είναι οριζόντια, κάθετη ή διαγώνια και είναι αποτέλεσμα του περιορισμού της κινητικότητας των οφθαλμών.
Λόγω της πάχυνσης των οφθαλμικών μυών και του οπισθοβολβικού λίπους πολλοί ασθενείς εμφανίζονται με εξώφθαλμο.
Η όραση μπορεί να προσβληθεί σημαντικά σε προχωρημένες περιπτώσεις λόγω βλάβης του οπτικού νεύρου και του κερατοειδούς.
Οι γυναίκες νοσούν σε μεγαλύτερη συχνότητα, ωστόσο η προσβολή είναι πιο σοβαρή σε άνδρες και ηλικιωμένους ασθενείς.
Η πορεία της νόσου είναι σταδιακή και βραδεία στις μεγαλύτερες ηλικίες. Αντίθετα, σε μικρότερες ηλικίες η νόσος εμφανίζεται και εξελίσσεται οξέως.
Αντιμετώπιση
Είναι καθοριστικής σημασίας η σωστή ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας από τον ενδοκρινολόγο. Κατά την οξεία φάση η χρήση κορτιζόνης και ανοσοκατασταλτικών είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για τον έλεγχο της νόσου. Η διακοπή του καπνίσματος είναι καθοριστική.
Η διπλωπία κατά την οξεία φάση μπορεί να αντιμετωπισθεί είτε με έγχυση Botox εντός των οφθαλμικών μυών είτε με τη χρήση πρισμάτων.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Είναι απαραίτητος ο πλήρης έλεγχος της θυρεοειδικής λειτουργίας πριν οποιαδήποτε χειρουργική παρέμβαση. Η νόσος θα πρέπει να είναι αδρανής και η οφθαλμοκινητικότητα να έχει παραμείνει σταθερή για διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών.
Σε περίπτωση εξώφθαλμου ή προσβολής των οπτικών νεύρων συστήνεται αποσυμπίεση των οφθαλμικών κόγχων η οποία θα πρέπει να προηγείται της επέμβασης για την διόρθωση του στραβισμού και της διπλωπίας.
Η χειρουργική επέμβαση έχει ως στόχο της βελτίωση της οφθαλμοκινητικότητας, τη διόρθωση του στραβισμού και της διπλωπίας και την αποκατάσταση φυσιολογικής διόφθαλμης όρασης.
Μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τοπική ή γενική αναισθησία. Σε πολλές περιπτώσεις γίνεται χρήση ρυθμιζόμενων ραμμάτων για την οριστική εξάλειψη της διπλωπίας.